Цэвүүн цагт хэцүү хатуу түгсэн ч
Цаг цагийн хэмэн давтагдаж
Цагаан сүүн эрчим харыг цайруулан
Түүх дахин эргэн сайн цаган ирэв.

2014-11-03

Бодол

Бодол гэж юу вэ? Бодсоноороо ямар ашигтай вэ?
Ер нь юм бодож толгойгоо гашилгаж байхаар сайхан бэлэн юман дээр амьдраад бусдын хэлсэн юмыг сураад, хүний хэлсэн үгээр яваад байвал биед болоод тархинд амар юм биш үү гэж бодогдоно. Тэгсэнээрээ би гэдэг хүн хэн нэгнийг дагагч, өөрийн толгойгүй болно. Зүйр цэцэн үгэнд “Бусдад даатгавал буруутна” гэдэг үг бий. Тэгвэл би юм бодохгүй байснаараа бусдад бүгдийг даатгаад биеэ сул тавьчихаж байгаа болно. Гэтэл төгс хүн гэж байдаггүй гэжээ. Нэг хүнд итгэлээ гэхэд дагаж явсан хүн маань алдаад буруу тийшээ зүгэлвэл яах вэ? Би бодоогүй болохоор хамт дагаад л явна. Тэр хүн миний мэдэхгүйг мэдэж байгаа болохоор би дагаж байгаа. Тиймээс надад бодоод байх шаардлага байхгүй ингэс гээд явж байхад болно гэхэд нэг өдөр буруу гишгэсэн алдааны үр дүн нь тэр бид хоёрт муугаар гараад ирвэл яах вэ? Хэний буруу вэ? Алдадгүй хүн гэж байдаггүй гэдэг болохоор тэр хүний алдсан нь буруу биш өөрийн гэсэн бодолгүй явсан миний буруу болно. Тэгэхээр би бодох шаардлагтай юм байна. Өөрийн гэсэн бодол нь өөрийн байр суурийг илтгэж байгаа бололтой. Яагаад гэвэл миний бодол ил гарахдаа хамт олны шийдвэрт ямар нэгэн байдлаар нөлөөлөх юм. Тэгвэл би бодолтой байснаараа өөртөө эзэн болно. Эзэлсэн нэгэн байр суурьтай байна.

Хэрэв бодож байж хийдэг бол бодолтой Монгол хүн. Мэдэхгүйгээр хийж байвал өөртөө итгэлгүй байгаа шинж. Итгэлтэй байхын тулд мэдэх гэж би бодно. Бодсоор байх болно. Бодлыг минь няцаасан ч би дахин бодно. Бодол минь зөв гэдгийг баталвал хэрэгжүүлнэ. Хэрэгжүүлсэн бол үр дүнг нь гаргана. Гарахгүй бол дахин бодно. Дахин үйлдэл болгоно. Үр дүн нь гарвал энэ миний амжилт, тархиндаа олсон ололт болно.

Тэгвэл бодол гэдэг нь нэг талаараа үр дүнгийн учир, шалтгаан болов уу?